Юлія Антух: — Якое паходжанне фларыстыкі? З пачуцця прыгожага, якое мы трымаем у сваіх руках і складаем , прыглядаючыся да вобразаў і каляровага спалучэння, якія закладзеныя ўжо ў прыродзе Творцам. І мы становімся як бы яго саўдзельнікам. Прырода сама стварае фларыстычныя вобразы. Наша фота сессія — гэта вобразы натуральнасці і простай радасці. Гэта пачуццё ўдзячнасці восеньскай пары, прыгажосці і прыродзе. У вобразах выкарыстоўвалі не экзатычны матэрыял , а той прыродны матэрыял, які маем побач. Гэты матэрыял можна пабачыць пад нагамі, а можна пабачыць у іншым ракурсе, ва ўсёй яго прыгажосці.
Крысціна Курчанкова: — Штовосень я ажываю.Начны дождж змывае з светлафораў фарбы, і яны расцякаюцца і струменяць на чорным асфальце неонавымі змеямі. Вецер зносіць гарачы жнівеньскі пыл і абвастрае колеры і пачуцці. Люблю ўсялякую восень: шаленую і дзерзкую, вытанчаную і пяшчотную, трагічную з горкім пахам страчанага, акварэльна-апатычную з вострай графікай галінак на танаваным небе… Восень- цеплы бурштын, скамянелыя мядовыя слезы, у якіх застылі вечна задоўжаныя імгненні.
Юлия Антух: — Каково происхождение флористики? Из чувства прекрасного, которое мы держим в своих руках и заключаем, присматриваясь к образам и цветового сочетания, которое заложено уже в природе Творцом. И мы становимся как бы его соучастниками. Природа сама создает флористические образы. Наша фото сессия — это образы натуральности и простой радости. Это чувство благодарности осенней поры, красоты и природе. В образах использовали не экзотический материал, а тот природный материал, который имеем рядом. Этот материал можно увидеть под ногами, а можно увидеть в другом ракурсе, во всей его красоте.
Кристина Курченкова: Каждую осень я оживаю. Ночной дождь смывает с светофоров краски, и они растекаются и источают на черном асфальте неоновыми змеями. Ветер сносит жаркую августовскую пыль и обостряет цвета и чувства. Люблю всякую осень: яростную и дерзкую, изысканную и нежную, трагическую с горьким запахом потерянного, акварельно-апатичную с острой графикой веток на тонированным небе… Осень — теплый янтарь, окаменелые медовые слезы, в которых застыли вечно затянувшийся мгновения.
фатограф Вольга Кажэўка
фларыст Юлія Антух
мадэлі Марына Каліноўская
Крысціна Курчанкова
Юлія Антух
